يه کتاب درسی انگليسی می خونم که توی قسمت "تقديم به.." ش نوشته:
To my late mother for never being satisfied with my progress and for always pushing me to better things in life.
منم از اين مامانا می خوام، نه مامانی که وقتی به ش می گی فلان درسو خراب کردم بگه«عيبی نداره! همينقدر که نمی افتی خوبه!»