صبح که از خونه می ری بيرون دو تا گل ياس از بوته ی توی حياط خونتون بکن و بذار توی جيب پيراهنت . اگر به اندازه من خوشبخت نيستی که توی حياط خونتون ياس داشته باشی می تونی از بوته ای که از خونه ی همسايتون بيرون افتاده بکنی يا از بوته های محوطه ی دانشکده. به هر حال اين کار رو بکن.در طول روز که توی کلاس نشستی، توی خودت فرو رفتی، به اين فکر می کنی که دو روز ديگه ميان ترم فيلتر و سنتز داری و يا افکار ديگه ، ترجيحا رمانتيک داری ،در بين نفس کشيدنات عطر ياس رو فرو می دی ... آه....، آی حال داره...
نتيجه گيری : لعنت به اين تی شرتهايي که جلوش جيب نداره!
