من از پاک شدن خودم لذت می برم.
من از شنيدن صدای خودم لذت می برم.
من از خيس کردن گوشهام، از مسح کشيدن پاهام، از خنکی آب روی پستم لذت می برم.
من اگه وضو نگيرم،
اگه با صدای بلند ذکر نگم،
اگه موقع نماز خوندن به کارايی که بايد بکنم، به نقشه هام فکر نکنم،
اگه رکعتای نمازم رو قاطی نکنم،
اونوقته که روزم خراب می شه، اون روزه که احساس کثيفی می کنم و اون روزه که توی وبلاگم از عذاب وجدان و احساس گناه می نويسم و متاسفانه تعداد "اون روزا" داره زياد می شه.
